Муснад китобидан ҳадислар (246-ҳадис)

Авзоийдан ривоят қилинади:

“Муҳаммад ибн Абдулмалик менга бундай хабар берди:

“Усмон ибн Аффоннинг ҳузурига Муғийра ибн Шуъба кирди. Усмон эшик ёнида эди, уни қамал қилиб ўраб олишган эди.

Шунда Муғийра: “Учта таклифдан биттасини танланг: Улар (олов ёқиб), тўсиб турган эшикни қўйиб бошқа эшик очайлик, ундан чиқиб, уловингизга миниб Маккага кетасиз. Сиз у ердалигингизда улар сизга етиб боролмайди. Ёки уловингизга миниб Шомга чиқиб кетинг, албатта, улар Шом аҳлидир (сизни ҳимоя қилади), уларнинг ичида Муовия бор. Ёки одамларингиз билан уларга қарши чиқиб уруш қилинг, ададингиз ҳам куч-қувватингиз ҳам бор. Албатта, сиз ҳақ йўлдасиз, улар эса ботилдалар” – деди.

Шунда Усмон: “Сенинг: “Уловимга миниб Маккага боришим ҳақидаги таклифингга келсак, ахир улар мен у ердалигимда менга етиб боришса нима бўлади. Ахир мен Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламдан: “Қурайшдан бир киши Маккага келади, унга олам азобининг ярми бўлур” – деганларини эшитганман. Мен шу одам бўлишни хоҳламайман.

Уловимга миниб Шомга чиқиб кетишим, албатта, улар Шом аҳлидир, уларнинг ичида Муовия бор деб айтган таклифингга келсак. Мен ҳаргиз ҳижрат ҳовлимни ва Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламга қўшничилигимни тарк қилмайман.

“Одамларингиз билан қарши чиқиб уруш қилинг” деган сўзингга келсак. Мен ҳаргиз Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламга биринчи хилоф бўлувчилардан бўлиб, ноҳақ тўкилган қонни зулук каби сўрувчи бўлишни истамайман”, – деди”. (Марфуъ ҳадис).