Муснад китобидан ҳадислар (223-ҳадис)

Оиша розияллоҳу анҳодан ривоят қилинади:

“Барира келиб: “Мен аҳлим билан ҳар йили бир увқиядан тўққиз увқияга озод бўлишга шартнома қилдим. Менга ёрдам беринг” – деди.

Оиша розияллоҳу анҳо: “Агар шу маблағни бир мартада уларга тўлашимга ва сени озод қилишимга аҳлинг кўнса, шундай қиламан ва сендаги “вало” менга бўлади” – деди.

Барира буни аҳлига баён қилди. Улар бош тортишди. Фақат вало улар учун бўлсагина рози бўлишларини айтишди. Кейин Оишанинг ҳузурига келди, Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам ҳам унинг ёнида эдилар.

Барира: “Мен бу таклифни уларга баён қилдим. Фақат “вало” улар учун бўлсагина рози бўлишларини айтишди”, – деди.

Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам буни эшитиб, Оишадан нима бўлганини сўрадилар. Оиша у зотга бўлган гапни айтиб берди.

Шунда у зот: “Уни олиб озод қилавер ва “вало” улар учун бўлишини ҳам шарт қилавер. “Вало” қулни озод қилган киши учундир”, – дедилар. Оиша шундай қилди.

Кейин Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам одамлар ичида туриб, Аллоҳга ҳамду сано айтдилар. Сўнг: “Аммо баъд. Сизлардан баъзи кишиларга нима бўлдики, Аллоҳнинг китобида бўлмаган шартларни қўймоқдасиз. Аллоҳнинг китобида бўлмаган ҳар қандай шарт, гарчи у юзта шарт бўлса ҳам ботилдир. Аллоҳнинг китоби ҳақлироқ ва Аллоҳнинг шарти ишончлироқдир. Сизлардан баъзи кишиларга нима бўлдики, улардан бири: “Эй фалончи “сен қулни озод қилавер, “вало” мен учун бўлади”, демоқда. Албатта, “вало” озод қилган киши учундир”, – дедилар”. (Марфуъ ҳадис).